روح وجسم

وقتی به ضعیف بودن این بدن فکر میکنم میبینم یه چیز دیگه باید باشه تا این نقاط ضعف رو بپوشنه.وقتی جسم میمیره دیگه هرکاریش کنی صاحبش عکس العملی از خودش نشون نمیده.اونی که اگه زنده بود  باشما بحث میکرد واز خودش دفاع میکرد دیگه اون موقع آروم وسرد و بی تفاوت دیگه هیچ کاری نمیکنه.با اینکه همه ما یه روز میمیریم ولی چیز به این مهمی رو کسی بهش فکر نمیکنه.دنیا این قدر خوب طراحی شده که یه جوری مرگ تو حاشیه افکار قرار میگیره.نکته قابل تامل  اینکه همین چیز ماورا جسم که وقتی باجسم هست بهش یه موجودی دیگه میده.واین حس رو به آدم القا میکنه که همیشه هستی.پس ما یه مجموعه منظم داریم به شکل یه ماشین که همون بدن و یه چیز ناشناخته که به این مجموعه منظم ابعاد جدیدی میده.بنابراین همین مجموعه منظم خودش تو یه بعد این قضیه قرار میگیره واگه خوب کار نکنه و یا قطعات اصلیش از هم جدا بشن اون مجموعه از بین میره.