من خسته در آغوش روزهای تکرارهمچنان تنها بر بام غربت شهر بندر عباس سوار بر امواج تفکر وخیال پروازی از عشق را دوباره آغاز خواهم کرد.تا بگوبم عشق نماد زندگی من است.اما چه کسی پرواز دوباره ام را باور خواهد کرد.دیروز دستهایم را دیدم.به خون آلوده نبودند.اما بوی خون میداند.ازحضور این گناه سخت شرمسارم.
علی دایی بازیکن اسبق تیم ملی بیشترین موفقیتش حاصل شانس و اقبال مساعد به همراه فیزیک بدنی خوب و قدی بلند بود.
دایی در بازیهای بزرگ ملی(مثل ایرلند-استرالیا-بازیهای جام جهانی)هیچگاه به توفیقی دست نیافت و بدون سابقه و تجربه ملی در مربی گری سکان هدایت تیم ملی را در رقابت های حساس جام جهانی بدست گرفت و با حمایت بی دریغ جناب کفاشیان تیم ملی ایران را در منجلابی سخت گرفتار نمود به طوری که این تیم به احتمال نزدیک به ۱۰۰٪ از صعود به جام جهانی باز خواهند ماند.دایی در طول دوران بازیگری خود در مقابل تیمهایی با فیزیک بدنی پایین گلزنی حقار دیده میشد.مانند تیمهای کند آسیایی.کاپیتان سابق تیم ملی ایران که همواره در تیمهایی بزرگ اروپایی یک بازیکن تعویضی چند دقیقه ایی بود تبدیل به اسوه فوتبال ما شد و چنین اسو ه هایی در مقابل همین کشورهای آسیایی که بازیکن ثابت در تیم بزرگی چون منچستر دارند اسوه ایی بسیار ضعیف و خوارکننده است.
دایی با وجود تمام فیزیک بدنی اش نه دریبل زن بود.نه دونده بود.نه شوت زن.نه پاسور و درگیرشونده.
حتی دوران خوب سر زنیش هم فقط چند سال دوام داشت و در بسیاری از بازیهای تیم ملی دایی جزء سیاهی لشگرهای فیکیس تیم ملی بودکه با وجود بازیهای بدش هرگز تعویض نمیشد.
دایی با اکثر بازیکنان بزرگ مشکل داشت.علی کریمی -خداداد عزیزی-هاشمیان -مهدوی کیا-رحمان رضایی.
دایی با گزارشگران هم مشکل داشت:فردوسی پور-خیابانی و..
و به علت حضور همیشگیش برای چند دهه در نوک تیم ملی مانع پرورش بازیکن خط حمله دیگری در تیم ملی شد.
اینک این شخص فقط چند سال مفید تیم ملی بوده است در این اواخر تبدیل به آفت فوتبال ایران گردیده است.